Ons avontuur is begonnen half december 2010. Philip werd als partnervoorstel aan mij voorgesteld. Toen ik zijn foto zag dacht ik "Wow.......dat ziet er leuk uit!"
Hebben elkaar ontmoet op 20 januari 2011
Ik voelde er niets voor om via een internetsite naar een partner te zoeken. Ik heb me daar echt overheen moeten zetten. Ik weet nu dat het een serieuze manier kan zijn om te daten en dat de mensen die zich daarbij aansluiten over het algemeen dezelfde bedoelingen hebben als ik. Wat een geluk dat ik die stap heb gezet!
Wij, Ad en Irene zijn nu 8 weken een stel. Dat klinkt kort, maar het voelt alsof we al jaren bij elkaar zijn. Op 20 januari stuurde Ad mij voor het eerst een berichtje via ELITEDATING. Een nogal ongewoon berichtje over de indruk die ik op hem maakte vanaf mijn foto’s en wenste mij veel succes bij mijn zoektocht. Ik wist niet zo goed wat ik daar nu mee aan moest. Immers, als hij mij succes wenste bij mijn zoektocht, was hij kennelijk zelf niet geïnteresseerd. Hij had zelf een uitgebreide profielbeschrijving maar geen foto. Ik bedankte hem voor zijn vriendelijke berichtje, zei dat ik het jammer vond dat ik niet hetzelfde over zijn foto kon zeggen en wenste hem eveneens veel succes bij zijn zoektocht. Maar Ad reageerde weer en zo begonnen we over en weer te mailen. Hij stuurde mij alsnog een fotooje.
Enkele dagen later besloten we elkaar te ontmoeten. Ergens halverwege. In Nijmegen. Ik zag hem staan toen ik aangelopen kwam. Toen hij mij ook zag kwam hij direct met een brede lach naar me toe om me te begroeten. Een quick scan vertelde me dat dit de man was waar ik mee verder zou gaan. Het grappige is dat Ad hetzelfde gevoel meteen naar mij had. Al pratend gingen we van de koffie naar wat fris, van wat fris naar een borrel, van de borrel naar eten….Zijn aangename zachte “g” speelde met de vlinders in mijn buik.
Het voelt gewoon goed om bij elkaar te zijn!
De uren vlogen voorbij! Voordat we ieder weer naar ons eigen huis teruggingen hadden we voor een paar dagen later afgesproken elkaar te ontmoeten op de Hoge Veluwe. Het weer was koud, maar schitterend zonnig. Precies tegelijk kwamen we met de auto op de afgesproken plek. We hebben uuuuuuuuren gewandeld en gekletst. Als je uren wandelt samen, ben je niet meer bezig met de vraag of je haar wel goed zit. Toen we tegen de avond weer terug bij de auto’s kwamen besloten we bij mij thuis wat te eten. Het was zo gezellig dat hij uiteindelijk pas de volgende middag, met tegenzin, weer naar huis ging. We belden uren met elkaar tot hij het volgende weekend weer kon komen.
Inmiddels zijn we vaak en langdurig bij elkaar. We zijn er allebei erg op gericht om elkaar gelukkig te maken. Hij speelt gitaar, ik zing. Hij heeft mijn slaapkamer helemaal gerenoveerd. Ik verwen hem met mijn kookkunsten. We lachen veel en hebben aandacht voor elkaar. Het gaat geweldig en we zijn vast van plan om samen heel veel leuke dingen te doen en te beleven. Samen oud worden. Hij zal bij mij komen wonen zodra we er allebei klaar voor zijn deze stap definitief te nemen. Dat duurt niet meer zolang. Het voelt gewoon goed om bij elkaar te zijn!
