Ons avontuur is begonnen half december 2010. Philip werd als partnervoorstel aan mij voorgesteld. Toen ik zijn foto zag dacht ik "Wow.......dat ziet er leuk uit!"
Wonen samen sinds december 2012
Waarom beëindig je een lidmaatschap? Juist, omdat je een maatje gevonden hebt. Het verhaal ging/gaat als volgt: ik zag in mijn mailbox dat iemand 14 uitspraken (!) van mij waardeerde. Heel bijzonder vond ik, bijzonder genoeg om een berichtje terug te sturen. Uiteraard was dit iemand zonder foto dus wie/wat heb je te verwachten?
De omschrijving was een standaard omschrijving met, zoals later bleek, veel zaken die, nu gelukkig, uitgesproken zijn. De mailtjes (en later smsjes) waren erg hoopvol en vaak erg ‘poëtisch’. Hij voldeed niet aan mijn gevraagde profiel, maar….. eindeloos mailen is niets voor mij en hij leek mij heel aardig. Ik trok de stoute schoenen aan -want die heb je toch wel nodig!- en nodigde hem uit voor een ‘koffie drink’ date. Een dag voor de ontmoeting had hij -met hulp- een foto in zijn profiel gekregen (ook dat nog, iemand die nog minder van computers weet dan ik). Redelijk nerveus reed ik naar de afspraak. Meelevende collega’s hadden gezegd: je hebt in ieder geval eens een uitstapje. (Daar was niets meer van gekomen na het overlijden van mijn man).
Een smsje liet me de auto parkeren en daar las ik dat hij er al was. Ik moest nog 30 minuten rijden maar ik hoefde me niet te haasten schreef hij. Op een prachtige dag in maart reed ik Winterswijk in. De terrasjes puilden uit. Waar is nu die grote onbekende? Ik ging de zaak maar in waar we hadden afgesproken en daar was hij, geheel alleen in “de Revolutie”. Heerlijk een aantal uren zitten praten, mijn hele doopceel gelicht maar….. hij liet zich niet ‘einschuchtern’. Bij vertrek, want dat komt er dan toch van, de vraag: wil je me nog een keer ontmoeten? We spraken af dat hij het volgende treffen zou regelen. Een week met kriebels in mijn buik volgde, vol met lieve smsjes die hij me stuurde. Hij heeft me daar echt mee ‘ingepakt’. Ik heb hem gebeld en gezegd dat hij, als hij dat aandurfde ook wel bij mij thuis mocht komen, dan wist hij gelijk waarom ik nooit van deze plek zou kunnen weggaan.
Voor mij is het is geweldig om weer alles te mogen en te kunnen delen
Het eerste bezoek werd er een van onverwachte binnenkomers, vrienden die langs kwamen, familie die kwam koffie drinken. Lekker rustig was anders. Onverstoorbaar liet hij alles over zich heen komen. Een grote stoere vent, die toch wel de nodige aandacht bleek nodig te hebben in de tijd die we ingingen. Een opname op de IC, een scheiding die nog doorgevoerd moest worden, overlijden van trouwe hondjes, rouwverwerking, een verkoop van een woning en een verhuizing. Veel stress die ons een sterke binding heeft opgeleverd. Door de snelle verkoop van zijn woning kwam hij sneller dan verwacht bij me wonen. Te snel?
Waarom wachten als je nu met en van elkaar wilt genieten. Het was een soort van stroomversnelling waar we in terecht kwamen. Wat ik zocht heb ik gevonden. Een maatje, twee armen om me heen om lief te hebben, geluk te delen, te troosten en te steunen. Iemand waar ik mee kan samenwerken of heerlijk kan niets doen op de bank, genieten van de kachel en een lekker glaasje wijn. Mijn huis is weer een thuis geworden en mijn hondje van ruim 16 jaar ”loopt met hem weg”. Gelukkig kan ik ook zeggen dat Leo hetzelfde ervaart. Hij is dol op knuffelen en vindt het heerlijk als hij thuis komt om dan gewoon (en hoe gewoon is dat?) vastgehouden te worden. We zijn elkaars maatje!!
Voor mij is het is geweldig om weer alles te mogen en te kunnen delen. Geluk is gelijk meer dan twee keer zoveel en verdriet is minder dan de helft. Elkaar steunen, er voor elkaar zijn, een aai over je bol, gewoon goedemorgen of goedenacht tegen elkaar zeggen, weer dingen kunnen overleggen, kortom: ons samenzijn verrijkt ons leven.
Dankzij ELITEDATING is voor mij “de Revolutie” begonnen. Hartelijk dank, jullie hebben ons door jullie bemiddeling weer een -geweldige- toekomst gegeven.
Vriendelijke groeten, Diana en Leo.
